Nynorskordboka
salt 1
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit salt | saltet | salt | salta |
Opphav
norrønt salt; samanheng med latin salTyding og bruk
- kvitt stoff som har skarp smak og i reinsa form blir brukt i hushaldet;
Døme
- vinne ut salt av sjøvatn;
- strø salt i suppa;
- strø salt i opne sår – gjere vondt verre
- noko som held seg friskt og uskjemt
- de er saltet på jorda – Matt 5,13
- i kjemi: sambinding som kjem i stand når eitt eller fleire hydrogenatom i ei syre blir bytte ut med positive metallatom eller positive atomgrupper, og som i krystallinsk tilstand har ionestruktur
Døme
- basiske salt;
- sure salt
Faste uttrykk
- ikkje ha, tene til salt i matenvere svært fattig, tene svært dårleg
- ta med ei klype saltikkje rekne for bokstavleg sanning
- vege saltleik der ein står rygg i rygg og skiftevis bikkar kvarandre
- vere saltet i nokoverke som ei frisk tilsetning