Nynorskordboka
rådmann
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein rådmann | rådmannen | rådmenn | rådmennene |
Opphav
norrønt ráðmaðr; etter lågtysk ratmanTyding og bruk
- før: medlem av eit råd som styrte ein by
- øvste leiaren for (ei avdeling av) ein kommuneadministrasjon
Døme
- finansrådmann;
- sosialrådmann