Nynorskordboka
bivuakk
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein bivuakk | bivuakken | bivuakkar | bivuakkane |
Uttale
bivuakˊkOpphav
gjennom fransk, frå lågtysk biwacht(e); eller nederlandsk bijwacht ‘mindre vaktstyrke’Tyding og bruk
militær leir (1, 1) under berr himmel;
leir med telt
Døme
- liggje i bivuakk