Nynorskordboka
biv
substantiv hankjønn eller inkjekjønn
| kjønn | eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
| hankjønn | ein biv | biven | bivar | bivane |
| inkjekjønn | eit biv | bivet | biv | biva |
Opphav
av beveTyding og bruk
- skjelving
Døme
- det følgjer slik biv med han
- ytre likskap, svip
Døme
- ha ein biv på, av mor si