Nynorskordboka
rømming
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein rømming | rømmingen | rømmingar | rømmingane |
Tyding og bruk
- person som har rømt
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein rømming | rømmingen | rømmingar | rømmingane |