Nynorskordboka
ryggmerg
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein ryggmerg | ryggmergen | ryggmergar | ryggmergane |
Tyding og bruk
del av sentralnervesystemet som ligg inne i ryggrada
Døme
- høgrekøyringa sit i ryggmergen – er gått i blodet, slik at ein ikkje treng tenkje på henne