Nynorskordboka
ryggjast
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum |
|---|---|---|---|
| å ryggjast | ryggjest | rygdest | har rygst |
Opphav
norrønt hryggjast; av hryggja ‘gjere sorgfull’Tyding og bruk
bli ottefull eller redd;
Døme
- eg ryggjest ved tanken;
- bestefar rygdest aldri
Faste uttrykk
- ryggjast i holdetfå frysningar i heile kroppen