Nynorskordboka
rydde
rydda
verb
kløyvd infinitiv: -a
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å ryddaå rydde | ryddar | rydda | har rydda | rydd!rydda!rydde! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
rydda + substantiv | rydda + substantiv | den/det rydda + substantiv | rydda + substantiv | ryddande |
Opphav
norrønt ryðja ‘tømme, reinske’; same opphav som rydjeTyding og bruk
- gjere ryddig, setje ting på plass, ordne (opp)
Døme
- rydde låven;
- rydde i stova, på hybelen;
- rydde av bordet
- bryte (opp), planere, stelle i stand, dyrke
Døme
- rydde veg – brøyte;
- rydde ny jord;
- rydde seg ein buplass
Faste uttrykk
- rydde opp isetje ein stoppar for (misbruk eller liknande);
sanere - rydde or vegendrepe (nokon)
- rydde utgjere ende på, tyne