Nynorskordboka
ruin
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein ruin | ruinen | ruinar | ruinane |
Opphav
frå latin av ruere ‘falle i grus’Tyding og bruk
- (rest av) nedfalle byggverk
Døme
- ruinane av ei steinkyrkje;
- byen låg i ruin
Døme
- økonomisk ruin