Nynorskordboka
rufse
rufsa
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å rufsaå rufse | rufsar | rufsa | har rufsa | rufs!rufsa!rufse! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
rufsa + substantiv | rufsa + substantiv | den/det rufsa + substantiv | rufsa + substantiv | rufsande |
Tyding og bruk
- ruske, rive
Døme
- ho rufsa meg i håret;
- vinden rufsar i graset
- gjere noko raskt og uvyrde
Døme
- rufse unna arbeidet