Nynorskordboka
rubin
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein rubin | rubinen | rubinar | rubinane |
Opphav
frå mellomalderlatin, av latin rubeus ‘raud’Tyding og bruk
raud edelstein
Døme
- blodraude rubinar
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein rubin | rubinen | rubinar | rubinane |