Nynorskordboka
rosett
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein rosett | rosetten | rosettar | rosettane |
Opphav
frå fransk ‘lita rose’Tyding og bruk
- sløyfe (1, 1) med mange lykkjer, forma som ein stilistert blomster
- ornament i form av ei stilisert rose
- i botanikk: krins av blad som oftast går ut frå rota eller frå ein underjordisk stengel
Døme
- blada på løvetanna ligg i ein rosett nedst mot bakken