Nynorskordboka
rokere
rokera
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å rokeraå rokere | rokerer | rokerte | har rokert | roker! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| rokert + substantiv | rokert + substantiv | den/det rokerte + substantiv | rokerte + substantiv | rokerande |
Opphav
frå gammalfransk roc; italiensk rocco ‘tårn i sjakkspel’, opphavleg persiskTyding og bruk
gjere ein rokade