Nynorskordboka
revers
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein revers | reversen | reversar | reversane |
Opphav
fransk; frå latin av revertere ‘vende om’Tyding og bruk
- bakside (av mynt eller medalje), motsett avers
- innstilling (1) (av gir eller motordrev) som får køyretøy eller maskin til å gå bakover
Døme
- setje bilen, motoren i revers