Nynorskordboka
resolusjon
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein resolusjon | resolusjonen | resolusjonar | resolusjonane |
Opphav
frå latin; jamfør resolvereTyding og bruk
- fellesfråsegn frå ein møtelyd
Døme
- vedta ein resolusjon
- vedtak gjort (av Kongen) i statsråd
Døme
- kongeleg resolusjon