Artikkelside

Nynorskordboka

reit 1

substantiv hokjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ei reitreitareiterreitene

Opphav

norrønt reitr

Tyding og bruk

  1. for (1, 1) i åker;
    rad, til dømes av vokstrar på jordstykke
  2. rand, stripe, linje