Artikkelside

Nynorskordboka

reir

substantiv inkjekjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
eit reir	reiret	reir	reira

Opphav

norrønt hreiðr

Tyding og bruk

leie eller tilhaldsstad for visse dyr, særleg fuglar som verp og rugar
Døme
- byggje reir
- - fuglereir
  - musereir
  - svalereir
heim (1, 1);
tilhaldsstad
Døme
- vi trivst i det nye reiret vårt
- - narkoreir
  - spionreir

Faste uttrykk

fly frå/forlate reiret
flytte heimanfrå
sonen er flogen frå reiret;
dei forlét reiret og drog utanlands for å studere
skite i eige reir
tale nedsetjande om opphavet sitt;
tale nedsetjande om noko ein sjølv er ein del av