Artikkelside

Nynorskordboka

reim

substantiv hokjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ei reim	reima	reimar	reimane
ei reim	reima	reimer	reimene

Opphav

norrønt reim

Tyding og bruk

strimmel av lêr eller skinn (med spenne og hol)
Døme
- beltereim;
- klokkereim;
- skoreim;
- bere noko i ei reim;
- ha ei reim av huda – ha eit lite lyte, ein veikskap og liknande
endelaust band av lêr, tekstil eller liknande til overføring av drivkraft
Døme
- drivreim;
- viftereim

Faste uttrykk

køyre det reimar og tøy kan halde
så mykje reimar og seletøy kan tole
skjere breie reimar av ryggen
straffe (nokon), la (nokon) betale dyrt