Nynorskordboka
reieleg
adjektiv
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
reieleg | reieleg | reielege | reielege |
gradbøying | ||
---|---|---|
komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
reielegare | reielegast | reielegaste |
Opphav
jamfør norrønt reiðuligrTyding og bruk
heiderleg, ærleg, rettskaffen
Døme
- ein reieleg mann;
- gjere noko på reieleg vis