Nynorskordboka
regatta
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein regatta | regattaen | regattaar | regattaane |
| regattaer | regattaene | ||
Opphav
frå italiensk, opphavleg ‘kapproing i gondolar’, av riga ‘rekkje’Tyding og bruk
konkurranse i roing eller segling;