Nynorskordboka
rakke 4
rakka
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å rakkaå rakke | rakkar | rakka | har rakka | rakk!rakka!rakke! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| rakka + substantiv | rakka + substantiv | den/det rakka + substantiv | rakka + substantiv | rakkande |
Opphav
jamfør norrønt rekja ‘forfølgje, fare etter, greie ut’Tyding og bruk
virre ikring, flakke
Døme
- rakke ut og inn