Nynorskordboka
raja
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein raja | rajaen | rajaar | rajaane |
| rajaer | rajaene | ||
Uttale
raˊja; radˊsjaOpphav
frå hindi; samanheng med latin rex ‘konge’Tyding og bruk
mest om eldre forhold: indisk fyrste;
jamfør maharaja