Nynorskordboka
ragu
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein ragu | raguen | raguar | raguane |
Uttale
ragu´Opphav
frå fransk, av ragoûter ‘gje appetitt’Tyding og bruk
gryterett med stykke av bruna kjøt, grønsaker, krydder og saus
Døme
- angen frå raguen strøymde mot oss