Nynorskordboka
rage 2
raga
verb
kløyvd infinitiv: -a
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å ragaå rage | ragar | raga | har raga | rag!raga!rage! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
raga + substantiv | raga + substantiv | den/det raga + substantiv | raga + substantiv | ragande |
Opphav
frå tyskTyding og bruk
stikke, nå (høgt) opp;
reise seg
Døme
- tårnet ragar i vêret
Faste uttrykk
- rage opp overnå opp over, merkje seg ut framfor (dei andre)