Nynorskordboka
racket, rekkert
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein racket | racketen | racketar | racketane |
| ein rekkert | rekkerten | rekkertar | rekkertane |
Opphav
frå engelsk, gjennom fransk og spansk; opphavleg arabisk ‘handflate’Tyding og bruk
reiskap til å slå med i tennis, badminton og liknande ballspel