Nynorskordboka
pung
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein pung | pungen | pungar | pungane |
Opphav
norrønt pungrTyding og bruk
- liten pose av skinn, tøy eller liknande til å bere med seg småsaker i, særleg pengar;
- som etterledd i ord som
- pengepung
- tobakkspung
- hudpose rundt testiklane;
- hudpose på buken hos pungdyr til å bere ungane i
Faste uttrykk
- grave djupt i pungenbetale mykje for noko;
gje ein stor sum - gripe djupt i pungenbetale godt;
gje ein stor sum - straffe nokon på pungenstraffe nokon med å krevje urimeleg høg betaling eller motyting
- svi på pungenkoste mykje
- ferieturen svei på pungen for familien