Nynorskordboka
puke 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein puke | puken | pukar | pukane |
Opphav
norrønt púki ‘djevel’; eigenleg ‘liten person med pukkel’Tyding og bruk
djevel, vondt vette;
Døme
- selje seg åt puken;
- han var ein god puke – skjelm