Nynorskordboka
prøvetid
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei prøvetid | prøvetida | prøvetider | prøvetidene |
Tyding og bruk
- tid da ein person er på prøve, til dømes i ei stilling eller som lauslaten frå fengsel
Døme
- etter prøvetida fekk han fast stilling;
- domen er 45 dagar i fengsel på vilkår med ei prøvetid på to år
- tid da ein har noko på prøve
Døme
- dei byrja å abonnere fast på avisa etter at prøvetida var slutt
- tid brukt til å øve inn noko, særleg eit teaterstykke
Døme
- framsyninga hadde ei prøvetid på fem veker