Nynorskordboka
provo
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein provo | provoen | provoar | provoane |
Opphav
frå nederlandskTyding og bruk
kortord for provokatør, særleg nytta om ungdomsopprørar (i slutten av 1960-åra)