Nynorskordboka
proselytt
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein proselytt | proselytten | proselyttar | proselyttane |
Opphav
frå gresk ‘ein som kjem til’Tyding og bruk
- om eldre forhold: ikkje-jøde som gjekk over til jødedomen
- person som har skift over til ei anna religiøs eller politisk overtyding;
Døme
- verve proselyttar