Nynorskordboka
proe, ptroe, protte
proa, ptroa, protta
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å proaå proe | proar | proa | har proa | pro!proa!proe! |
å prottaå protte | prottar | protta | har protta | prott!protta!protte! |
å ptroaå ptroe | ptroar | ptroa | har ptroa | ptro!ptroa!ptroe! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
proa + substantiv | proa + substantiv | den/det proa + substantiv | proa + substantiv | proande |
protta + substantiv | protta + substantiv | den/det protta + substantiv | protta + substantiv | prottande |
ptroa + substantiv | ptroa + substantiv | den/det ptroa + substantiv | ptroa + substantiv | ptroande |
Opphav
av pro (2Tyding og bruk
seie ‘pro’ (eller ‘ptro’) til hest for å få han til å stanse