Nynorskordboka
prent
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit prent | prentet | prent | prenta |
Opphav
gjennom lågtysk; frå gammalfransk preindre ‘stemple, prege’Tyding og bruk
prenta tekst eller bilete;
jamfør trykk (3, 7)
Døme
- eit svensk prent frå 1633
Faste uttrykk
- på prenti prenta form
- artikkelen er kome på prent