Nynorskordboka
pokal
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein pokal | pokalen | pokalar | pokalane |
Opphav
gjennom tysk og fransk; frå gresk baukalis ‘kar’Tyding og bruk
- høgt (drikke)beger på stett
- beger, særleg av edelt metall, brukt som premie
- som etterledd i ord som
- kongepokal
- vandrepokal