Nynorskordboka
pointillisme
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein pointillisme | pointillismen | pointillismar | pointillismane |
Uttale
poengtiliˊsmeOpphav
frå fransk, av point ‘punkt’Tyding og bruk
kunstmålarteknikk som går ut på at reine fargar blir sette på lerretet i små punkt, særleg nytta av impresjonistane i 1880- og 1890-åra