Artikkelside

Nynorskordboka

platå

substantiv inkjekjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
eit platåplatåetplatåplatåa

Opphav

frå fransk; jamfør platt

Tyding og bruk

  1. jamn flate som ligg høgare enn omgjevnadene
    Døme
    • bygget står på eit eige nivå