Nynorskordboka
pipe 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei pipe | pipa | piper | pipene |
Opphav
norrønt pípa; frå latinTyding og bruk
- røyrforma musikkinstrument eller del av musikkinstrument
- som etterledd i ord som
- orgelpipe
- mura kanal som fører røyk frå eldstad opp og ut over hustaket;del av skorstein som ragar over taket
Døme
- feie pipa
- som etterledd i ord som
- fabrikkpipe
- skorsteinspipe
- reiskap til å røykje tobakk med
Døme
- kveikje pipa
- som etterledd i ord som
- fredspipe
- tobakkspipe
- vasspipe
Faste uttrykk
- danse etter nokon si pipegjere som nokon vil;
følgje ordrane til nokon- eg nektar å danse etter deira pipe;
- dei kjem ikkje til å danse etter nokon si pipe
- pipa får ein annan lydseie noko anna enn før;
bli medgjerleg - stikke pipa i sekkenbli mållaus;
gje seg