Nynorskordboka
perigeum
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit perigeum | perigeet | perigeum | perigea |
Uttale
perigeˊumOpphav
frå gresk , av peri- og ge ‘jord’Tyding og bruk
i astronomi: det punktet i bana (1 til månen eller ein satellitt (1) som ligg nærast jorda;
til skilnad frå apogeum