Nynorskordboka
aksling
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein aksling | akslingen | akslingar | akslingane |
Opphav
av aksel (3Tyding og bruk
stong (av metall) som anten sjølv går rundt og overfører kraft frå motor til mekanisk maskin, eller som ligg roleg og skal bere oppe eller binde saman roterande maskindelar (hjul);
- òg i samansetningar som
- hjulaksling
- drivaksling