Nynorskordboka
parasoll
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein parasoll | parasollen | parasollar | parasollane |
Uttale
parasålˊlOpphav
gjennom fransk; frå italiensk para-, av parare ‘verne mot’ og sole ‘sol’Tyding og bruk
større, samanleggbar skjerm på eit skaft som ein kan feste til ein tung fot, i sand eller liknande, og som utslegen vernar mot sola;
paraplyliknande solskjerm
Døme
- han satt under parasollen og slappa av;
- stranda var full av fargerike parasollar