Nynorskordboka
parallakse
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein parallakse | parallaksen | parallaksar | parallaksane |
Opphav
frå gresk ‘avvik, endring’, av para- og allassein ‘skifte’Tyding og bruk
forskjell i tilsynelatande posisjon når ein ser ein gjenstand frå to ulike stader, til dømes ved astronomisk observasjon