Nynorskordboka
paragon
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein paragon | paragonen | paragonar | paragonane |
Opphav
italiensk ‘mønster’, opphavleg frå gresk; opphavleg varemerkeTyding og bruk
butikknota der to eksemplar har same nummer, det eine nytta som kundekvittering, det andre som kassakontrollsetel