Nynorskordboka
pantomime
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein pantomime | pantomimen | pantomimar | pantomimane |
Opphav
av gresk panto- ‘alt’, jamfør pan-, og mimos ‘etterliknar, skodespelar’, opphavleg ‘som etterliknar alt’Tyding og bruk
skodespel utan ord, der ein berre uttrykkjer seg ved rørsler og mimikk;
jamfør mime (1, 2)