Nynorskordboka
origo
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein origo | origoen | origoar | origoane |
Uttale
oˊrigo; oriˊgoOpphav
frå latin , opphavleg ‘opphav, utgangspunkt’Tyding og bruk
skjeringspunktet mellom aksane i eit koordinatsystem