Nynorskordboka
orator
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein orator | oratoren | oratorar | oratorane |
Uttale
oraˊtor, i fleirtal oraˊtorar; oratoˊrarOpphav
frå latinTyding og bruk
veltalande person
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein orator | oratoren | oratorar | oratorane |