Nynorskordboka
opus
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit opus | opuset | opus | opusa |
Opphav
frå latin ‘arbeid’Tyding og bruk
- musikkstykke, komposisjon;forkorta op.
Døme
- Griegs melodiar til Vinjes dikt er samla i opus 33
- stort skriftleg arbeid eller verk
Døme
- skuleavisa vart litt av eit opus
Faste uttrykk
- opus citatumdet nemnde verket;
forkorta op.cit.