Nynorskordboka
opptur
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein opptur | oppturen | oppturar | oppturane |
Tyding og bruk
- tur til ein stad som ligg høgare oppe eller lenger mot nord
Døme
- vi trefte henne på opptur