Nynorskordboka
område 1
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit område | området | område | områda |
Opphav
frå svensk , av råda om ‘råde for’, opphavleg ‘distrikt som ein rår over’Tyding og bruk
- (avgrensa) del av land eller hav;distrikt, territorium
Døme
- okkupert område;
- eit stort område med dyrka mark
- som etterledd i ord som
- friområde
- havområde
- kystområde
- landområde
Døme
- vere spesialist på eit område;
- siste nytt på området
- som etterledd i ord som
- interesseområde
- saksområde
- satsingsområde