Nynorskordboka
berebølgje, berebylgje, berebølge
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei berebølge | berebølga | berebølger | berebølgene |
| ei berebølgje | berebølgja | berebølgjer | berebølgjene |
| ei berebylgje | berebylgja | berebylgjer | berebylgjene |
Tyding og bruk
høgfrekvente svingingar som går ut frå antenna på ein radiosendar;
konstant elektrisk bølgje