Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Artikkelside

Til framsida

Nynorskordboka

bengel

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein bengelbengelenbenglarbenglane

Opphav

frå lågtysk og nederlandsk ‘stokk, kjepp’, samanheng med norrønt banga; jamfør banke (2

Tyding og bruk

  1. (lang og slengen) unggut;
  2. sleivete, rå unggut;