Nynorskordboka
nokk, nokke
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein nokk | nokken | nokkar | nokkane |
| ein nokke | |||
Opphav
frå lågtysk, opphavleg ’noko som er krumma’; i tydinga ‘jernkrok’ jamfør islandsk hnokkiTyding og bruk
- ytste ende av ein rundholt, til dømes ei rå eller ein bom
- liten jernkrok på snelle (1, 1) på ein rokk